Zwaar Geschut 2.0

Juryrapport

Een duistere wagen met een duidelijke act als thema. Het laden en afschieten van kanonnen in een scenario is goed uitgewerkt en klopt met de dreiging in act en geluidsdecor. De constructie van de wagen en de act zijn zo dominant, dat we ons hier serieus afvragen of we nog met een bloemencorsowagen te maken hebben. We missen dahlia’s! De loop van het kanon is in bloemen en verder eigenlijk niets. Dat maakt dat je hem niet kunt beoordelen op techniek van prikken. We zien best mogelijkheden om meer bloemen kwijt te kunnen, zoals op de grote wielen.

Van het beeld gaat grote dreiging en agressie uit. Het is even wennen tussen de vredigheid die andere deelnemers uitstralen. Het is een creatie met veel details en indrukwekkende mechanica, die erg dominant aanwezig is. ‘Zwaar geschut’ is meer een installatie. We begrijpen de wens om de soort soberheid in kleur van steampunk-vormgeving te benaderen. Maar als je het kanon bovenin bekijkt, dan zie je dat daar een hele fraaie mengeling van kleuren en vormen overheen is gezet. Die zien we graag wat meer terug. De combinatie van de donkere roodtinten aan de linkerzijde van de wagen wekken echt de illusie van houtnerven. Een donkere wagen in donkere tijden.

Figuranten maken de beleving compleet in kleding, schmink en gelaatsuitdrukkingen. Het zelf draaien van de wielen is een pluspunt. Alles loopt mooi synchroon. Geur zou nog een zintuiglijke bijdrage kunnen leveren aan de theatrale waarde. De vraag blijft waarom er niets uit het kanon komt, althans niet meer dan een rookpluim. Even denken we aan de suggestie om dahlia’s af te schieten, Dat was wat geweest.

Ondanks het gebrek aan dahlia’s blijft de wagen interessant om naar te kijken, alles is en blijft in beweging. De vergelijking met de schouwspelen die we kennen van de Brabantsedag wordt enkele keren gemaakt.